UG Skąpe - skape.pl

 

 

Rokitnica leży na północno-zachód od miejscowości Skąpe, w jej pobliżu przepływa kanał Ołobok. 

 

W bezpośrednim sąsiedztwie Rokitnicy znajdują się następujące miejscowości:

 

Rokitnica założona została przez klasztor cysterek w Trzebnicy, który w roku 1223 z nadania księcia Henryka Brodatego otrzymał duże nadania ziemi od Ołoboku do Skąpego. W posiadaniu cysterek Rokitnica była do roku 1810. Od 1814 roku stała się własnością hrabiego von Wittenberga. Być może w tej wsi rezydował zarządca dóbr klasztornych, gdyż zachował się pałac z parkiem i folwark. W obecnej postaci pochodzi on z końca XVIII wieku (klasycyzm). Z tego okresu pochodzi też budynek z zespołu folwarcznego. Wraz z założeniem wsi w 1 połowie XIII wieku powstał także kościół. W okresie reformacji (1520-1654) świątynia znajdowała się w rękach protestantów. Kościół był budowlą drewnianą, zatem nie raz zapewne ulegał zniszczeniu. Zły stan techniczny stał się też powodem do rozebrania kościoła na początku XIX wieku. Na jego miejscu stanął w roku 1833 obecny, konstrukcji szachulcowej. Obok wymienionych, cennym zabytkiem jest dobrze zachowany plan wsi z XIII wieku. Na obrzeżu wsi znajduje się cmentarz założony w XIX wieku – nadal czynny.

 

 

Wieś położona na terenie płaskim, w krajobrazie otwartym.

 

Kościół - pierwotna świątynia wzniesiona była z kamienia narzutowego i przetrwała do początku XIX wieku, kiedy to została rozebrana, a na jej miejscu gmina ewangelicka wybudowała w latach 1832 – 1833 istniejący do dnia dzisiejszego kościół. Wzniesiony w konstrukcji ryglowej (słupkowo – ramowej), dzięki widocznym drewnianym elementom konstrukcyjnym jak słupy, rygle zastrzały, stanowi malowniczy element w krajobrazie wsi. Ciekawe rozwiązanie prezentuje zwieńczenie dachu wieży – dzwonnicy. Zamyka ją dach baniasty, z którego wyrasta smukła, okrągła, drewniana latarnia przesłonięta hełmem krytym blachą. Wnętrze kościoła jest salowe, wyłożone ceramiczną posadzką. Ściany obiegają empory wsparte na ośmiu drewnianych słupach, połączonych mieczami z profilowanym podciągiem stropu. Kościół nie jest orientowany, ołtarz główny umieszczono na ścianie zachodniej.

Pałac wzniesiony prawdopodobnie w końcu XVIII wieku i przebudowany w 1848 roku. Jest to dwukondygnacyjna budowla zamknięta dachem naczółkowym, pokrytym ceramiczną dachówka karpiówką. Elewacje tynkowane. Frontowa elewacja, pierwotnie 7-mio obecnie 6-cio osiowa. Detal architektoniczny w formie gzymsów, opasek. Stolarka okienna drewniana dwudzielna dwupoziomowe dzielona dodatkowo szprosami. Do budynku przylega dobudówka o jednospadowym dachu. Zabudowa folwarczna pochodzi z 3-4 ćwierci XIX wieku. Są to budynki wzniesione na wydłużonych rzutach prostokąta o dwuspadowych dachach krytych ceramiczną dachówką karpiówką.  

Obiekty figurujące w rejestrze Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków:

1. Historyczne otoczenie kościoła,

2. Cmentarz wiejski (nieczynny) na pd.-zach. skraju wsi,

3. Park w zespole pałacowym,

4. Budynek gospodarczy I w zespole pałacowym (ob. stołówka),

5. Budynek gospodarczy II Iw zespole pałacowym,

6. Budynek gospodarczy III Iw zespole pałacowym,

7. Dom nr 1,

8. Dom nr 3,

9. Stodoła w zagrodzie nr 3,

10. Dom nr 4,

11. Dom nr 5,

12. Budynek mieszkalno- gospodarczy nr 5,

13. Dom nr 6 I,

14. Dom nr 6 II,

15. Dom nr 7,

16. Dom nr 8,

17. Dom nr 9 wraz z budynkiem gospodarczym,

18. Budynek mieszkalno- gospodarczy nr 10,

19. Budynek gospodarczy w zagrodzie nr 10,

20. Dom nr 11,

21. Dom nr 12,

22. Dom szachulcowy nr 13,

23. Dom nr 15,

24. Dom nr 16,

25. Dom nr 17,

26. Dom nr 18,

27. Dom nr 31 wraz z budynkiem gospodarczym,

28. Dom nr 32 wraz z budynkiem gospodarczym,

29. Dom nr 33,

30. Dom nr 38,

31. Budynek gospodarczy I nr 38,

32. Budynek gospodarczy II nr 38,

33. Dom nr 40.